Dalawang lider ng KPML, namatayan

DALAWANG LIDER NG KPML, NAMATAYAN

Ngayong Hunyo ay dalawang lider ng Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML) ang namatayan. Namatayan ng apo na limang taong gulang si Kuya Tek, ang bise pangulo ng KPML, at namatayan naman ng kapatid si Ate Vicky, ang deputy secretary general ng KPML.

Kahapon, pagkapanggaling ko sa PACe sa Maynila para sa Guarantee Letter para kay misis na nasa ospital pa ng dalawang buwan ay nilakad ko ang Ayala Bridge hanggang Herran at doon na sumakay pa-San Andres. Sabi ko nga kay Kuya Tek, baka dahil tensyonado na ako kaya nilakad ko na lang.

Nakarating ako sa burol ng kanyang anak na nasa labas ng bahay, nasa kalsada. Kwento niya, dahil sa kapabayaan ng mga doktor sa isang ospital sa Maynila kaya namatay ang bata. Hindi na naagapan ang appendix. Nasa operating room na subalit hindi umano naasikaso hanggang pumutok ang appendix ng bata at namatay.

Nai-chat naman ni Ate Vicky na dumaing ang kanyang kapatid na masakit ang dibdib. Kaya dadalhin niya sa pagamutan. Subalit pagdating sa bahay ng kapatid, at nang gisingin na ito ng anak, ay patay na pala.

Plano pa naman ng pamunuan ng KPML na ilunsad ang Pambansang Kongreso nito ngayong taon, subalit sa ganitong kalagayan ay baka hindi matuloy. 

Bilang sekretaryo heneral ng KPML, ako po'y nananawagang mabigyan natin ng tulong ang ating mga lider na ito, lalo na sa gastusin sa burol at pagpapalibing.

Taospusong pakikiramay kina Kuya Tek at Ate Vicky!

- gregoriovbituinjr.

06.03.2025

dalawang lider ng aming samahan

ay magkakasunod na namatayan

yaong apong limang taon ng bise

at ang kapatid ng aming deputy

dumaraan ang ganitong panahon

sa buhay, nawa sila'y makabangon

sa naranasan nilang pagkawala

ng mahal sa buhay, tigib ng luha

anumang tulong ay ibigay natin

lalo sa gastos sa pagpapalibing

mapuntahan sila kung makakaya

bilang pagdamay sa buong pamilya

kami'y taospusong nakikiramay

sa magigiting na lider na tunay

- gregoriovbituinjr.

06.03.2025

Hindi raw stroke(?)

HINDI RAW STROKE(?)

Laking ginhawa ang sinabi ni Doktora G. kaninang umaga hinggil sa kalagayan ni Liberty, ang aking asawa. Hindi raw stroke ang nangyari kay misis, dahil iba ang stroke kaysa venous thrombosis. Sa stroke daw, ang tinamaan ay arterial o ang ugat, samantalang kay misis ay may blood clot sa pagitan ng artery at vein.

Sa medical certificate niya ay nakasulat na sanhi ay Acute Intracerebral Hemorrhage, Left Parietal, bukod iyong abscess. Ang paliwanag naman sa internet research ko: Intracerebral hemorrhage (ICH) is caused by bleeding within the brain tissue itself — a life-threatening type of stroke. A stroke occurs when the brain is deprived of oxygen and blood supply. ICH is most commonly caused by hypertension, arteriovenous malformations, or head trauma. https://mayfieldclinic.com/pe-ich.htm#:~:text=Intracerebral%20hemorrhage%20(ICH)%20is%20caused,arteriovenous%20malformations%2C%20or%20head%20trauma.

Ang left parietal naman ay: A parietal lobe stroke affects the part of the brain responsible for spatial awareness and language processing. A stroke in this part of the brain can cause problems with speech and language, difficulty with proprioception, a loss of spatial awareness, impairment of executive functioning, and visual disturbances. https://www.verywellhealth.com/parietal-stroke-3146463#:~:text=A%20parietal%20lobe%20stroke%20affects%20the%20part%20of%20the%20brain,executive%20functioning%2C%20and%20visual%20disturbances

Sa mga paliwanag na iyon, ang nangyari kay misis ay isang tipo ng stroke. Subalit ibang punto ang sinabi ni Dra. G. na nakapagbigay ng ginhawa sa amin. Iba ang stroke na tinatamaan ay arterial at iba ang blood clot sa pagitan ng artery at vein, o  venous thrombosis na, ayon kay Dra. G., ay tumama kay misis. Bagamat ang epekto'y kapwa may napaparalisang bahagi ng katawan. Ayon sa pamangkin kong nagbabantay din kay misis, similar siya sa stroke, iba lang ang location. Kaya na-categorize siya as stroke.

Batay sa research sa internet, ang venous thrombosis "is the blockage of a vein caused by a thrombus (blood clot). A common form of venous thrombosis is deep vein thrombosis (DVT), when a blood clot forms in the deep veins." https://en.wikipedia.org/wiki/Venous_thrombosis

Noong dinala namin si misis noong Abril 3 sa emergency room (ER) ng ospital, ang agad umattend na mga doktor at/o nars sa kanya ay may nakasulat sa likod ng jacket nilang blue na STROKE TEAM. Hindi na maigalaw ni misis ang kanyang kanang balikat, kanang braso, kanang kamay, kanang hita, kanang binti hanggang kanang paa. Kinagabihan nang inadmit na siya sa NCCU (NeuroCritical Care Unit). Hindi kami pinayagang magbantay doon.

Abril 8 nang inoperahan siya sa ulo dahil nakitang namamaga na ang utak at kailangang tanggalin ang buto sa kaliwang bahagi ng ulo, at isinabay na rin ang operasyon sa pagtanggal ng abscess o nana sa loob ng tiyan, na halos kalahating bote ng 330 ml na mineral bottle ang nakuha, nang pinakita ni Doktora C. ang litrato ng nakuhang abscess.

Abril 13 ng gabi ay inalis na siya sa NCCU at dinala sa Progressive Care Unit (PCU), at Abril 16 ay dinala na siya sa regular room. Abril 19 ay inilipat din ng kwatro na kinatigilan namin hanggang ngayon.

Nang tinanong ako ng panganay kong kapatid na babae, kung stroke ba ang nangyari kay Libay, ang sinagot ko ay oo. Dahil nga ang umattend sa kanya noong nasa ER pa siya ay nasa Stroke Team, at hindi na maigalaw ang kanang bahagi ng kanyang katawan. Tinanggal pa ang isang buto sa kaliwang bahagi. 

Nasa dalawampu't limang doktor pala ang salitan na tumingin kay misis, batay sa kasalukuyang Statement of Account o SOA. Mas marami ito kaysa labing-apat na doktor niya noong nakaraang taon nang maospital siya ng 49 na araw dahil sa blood clot sa bituka.

Iba daw ang kalagayan ni misis. Kaya pala sinasabi ni Dra. G. na special case ang nangyari sa kanya nang maospital siya noong nakaraang taon sa blood clot sa bituka, at ngayon ay blood clot sa pagitan ng artery at vein.

Dahil kung arterial ang tinamaan ay baka hindi raw kaagad siya naka-recover. Kailangan talaga nating maunawaan at mabatid ang ganitong mga kaibahan, lalo na sa usaping medikal o kalusugan. 

Pinagnilayan ko ito at ginawan ng tula:

HINDI RAW STROKE (?)

kaylaking ginhawa ang ipinaliwanag

ni Doktora na di raw istrok ang tumama

kay misis kundi may namuo roong dugo

sa ulo sa pagitan ng artery at vein

bagamat may pagkakapareho sa stroke

dahil naparalisa ang kanang bahagi

ng katawan, iba lamang daw ang lokasyon

salamat po, Dok, sa paliwanag na iyon

bagamat matagal ang rehabilitasyon

at physical at occupational therapy

dapat din naming aralin ang mga iyon

upang magamit at lagay niya'y bumuti

aktibistang Spartan man ako'y magiging

nars ni misis nang siya'y tuluyang gumaling

subalit dapat ding kumita ng salapi

upang may panggastos sa gamot at therapy

- gregoriovbituinjr.

06.02.2025

Ang Kawasaki at ang pinasukan kong PECCO

ANG KAWASAKI AT ANG PINASUKAN KONG PECCO

Mahigpit akong nakikiisa sa mga manggagawa ng Kawasaki United Labor Union (KULU) na nakawelga ngayon na ipinaglalaban ang kanilang mga karapatan! Taaskamaong pagpupugay sa inyo! Uring manggagawa, hukbong mapagpalaya!

Malapit sa akin ang mga manggagawa ng Kawasaki dahil tatlong taon din akong pumapasok sa gate ng Kawasaki nang nagtatrabaho pa ako. Nasa loob kasi ng compound ng Kawasaki ang aming pabrika, o nasa loob ang right of way patungong trabaho.

Naging manggagawa ako ng tatlong taon bilang machine operator sa Metal Press Department ng Precision Engineered Components Corporation (PECCO) sa Alabang, Muntinlupa noong Pebrero 1989 hanggang Pebrero 1992. Kagagaling ko lang ng training ng anim na buwan sa isang pabrika sa Japan, Hulyo 1988 - Enero 1989. Tinawagan ako ng kumpanya upang magtrabaho sa PECCO at nag-umpisang magtrabaho roon. Edad 20 ako noon.

Bibiyahe ako mula Sampaloc, Maynila, at sasakay ng Pasay Rotonda, at mula roon ay magdi-dyip biyaheng Alabang - Kaliwa. Mula sa dyip ay sa harap ng Kawasaki ako bababa papunta sa aming pabrika kaya hindi iba sa akin ang Kawasaki. Nag-resign ako matapos ang tatlong taon upang mag-aral sa kolehiyo. At sa unibersidad ko na natagpuan ang landas na akin ngayong tinatahak bilang aktibistang Spartan.

Kaya marubdob ang aking pakikiisa sa laban ng mga manggagawa ng Kawasaki bagamat hindi pa ako nakakapunta sa kanilang welga dahil sa pagbabantay kay misis sa ospital dahil siya'y na-stroke. 

Matapos ang anim na buwan ay naging regular na manggagawa ako sa PECCO, 1989, sa taon nang maipasa ang Herrera Law, na dahilan kaya lumaganap ang sistemang kontraktwalisasyon.

Nabatid ko kalaunan na napalitan na ang pangalang PECCO, kaya wala na ang PECCO ngayon.

Mabuhay ang mga manggagawa ng Kawasaki! Mabuhay ang uring manggagawa!

- gregoriovbituinjr.

06.01.2025

* litrato mula sa kawing na: https://www.facebook.com/LukeEspirituPH 

Sa ika-60ng araw namin sa ospital

SA IKA-60ng ARAW NAMIN SA OSPITAL

Karaniwan ang ikalawang buwan ay itinatapat natin sa petsa ng araw. Tulad nito, Abril 3 kami ni misis nagtungo sa ospital at naadmit siya roon dahil sa stroke. Sa Hunyo 3 ang ikalawang buwan namin sa ospital. Subalit kung bibilangin sa daliri, ang Hunyo 3 ay ika-62 araw.

Kailan, kung gayon, ang ika-60ng araw, kung ang bawat buwan ay binibilang ng 30 araw, na tila tulad sa bilang ng araw sa pasahod? Bagamat batid nating sa isang taon, pag di leap year, pitong buwan ang may 31 araw, apat na buwan ang may 30 araw, at ang Pebrero ay 28 araw.

Kung ika-62 araw ang Hunyo 3 minus 2, Hunyo 1 ang ika-60ng araw. 

Ginawan ko ng pormula ang bilang ng araw sa Abril. Kasama sa bilang ang Abril 3, kaya hindi Abril 30 minus Abril 3 ang pagbibilang. Kundi dapat Abril 30 minus Abril 2. Subalit hindi kaagad natin maiisip ito kung hindi natin titiyakin sa pagbilang sa daliri. Kaya ginawan ko ito ng pormula na madaling matandaan. Ito ang pormula:

(x - y) + 1 = n

Given:

x = huling araw ng buwan

y = araw ng pagpasok sa ospital

(30 - 3) + 1 = n

27 + 1 = 28 araw

Abril = 28 araw

Mayo = 31 araw

Hunyo = 1 araw

Total = 60 araw

Oo, animnapung araw. Ganyan na kami katagal sa ospital. Animo'y nakatira na kami rito ng halos dalawang buwan. Matagal pa ang gamutan. Araw-araw ang pagtungo ng physical therapist, at ng occupational therapist niya. At wala pang araw ng discharge.

Nito lang nakaraang tatlong araw - Mayo 29, 30, at 31, ay tatlong beses siyang nagpa-ultrasound. Ang dalawa'y sa tiyan, at kagabi'y sa vagina na request ng kanyang obgyne, dahil malakas ang pagdurugo niya o mens.

SA IKA-60ng ARAW NAMIN SA OSPITAL

narito pa rin kami sa ospital

animnapung araw, ganyan katagal

hanggang ngayon, ako'y natitigagal

paggaling niya ang lagi kong usal

babayara'y pamahal nang pamahal

sa gabi'y di makatulog, iidlip

lamang dahil antok na'y nahahagip

gayunman, may pag-asang nasisilip

gagaling din siya, huwag mainip

ito ang madalas kong nalilirip

mahalaga'y buhay si misis, buhay!

sa mga doktor at nars, pagpupugay!

sa nag-ambag sa gastusin, mabuhay!

sa nagdasal, sa lahat, taos-pugay!

hindi kayo malilimutang tunay!

- gregoriovbituinjr.

06.01.2025

Mga binoto ko sa Dist. 4, Manila

Mga binoto ko sa Dist. 4, Manila

(Sana may pumasok, este, sana may lumabas sa mga binoto ko, sana may manalo)

Mayor - Sam Versoza (para maiba naman)

Vice Mayor - Yul Servo Nieto (siya lang kilala ko sa tumatakbong Vice Mayor)

Congressman - Trisha Bonoan David (independent, ilang beses ko nang ibinoto at nanalo)

6 Councilors:

Science Reyes (ilang taon ko nang sinusuportahan, incumbent councilor)

DJ Bagatsing

Lady Quintos (2 Quintos ang tumatakbo)

Doktora Nieto

Omeng Bagay

Bong Marzan (ang apelyido niya ang pumalit sa Pepin St., na ngayon ay Marzan St.,)

12 Senador:

Jerome Adonis - lider manggagawa

Ka Leody de Guzman - lider manggagawa

Atty. Luke Espiritu - lider manggagawa

Atty. Ernesto Arellano - lider manggagawa

Atty. Sonny Matula - lider manggagawa

France Castro - lider kaguruan

Arlene Brosas - lider kababaihan

Roberto Ballon - lider magsasaka

Danilo Ramos - lider magsasaka

David D'Angelo - kaibigang environmentalist

Roy Cabonegro - siya ang nagdala sa akin sa environmental movement circa 1995

Mimi Doringo - lider maralita na minsang nakapulong at nakasama sa rali sa DHSUD at NHA

Partylist:

#33 Pamilyang Magsasaka

- sila ang mga nakasama ko sa sa mahigit sampung araw na Alay Lakad Laban sa Kaliwa Dam mula Gen. Nakar, Quezon hanggang Maynila

Bumoboto ako sa Moises Salvador Elementary School, simula pa noong binata ako hanggang ngayon. Sino si Moises Salvador? Isa siya sa 13 martyrs ng Bagumbayan na binitay ng mga Kastila.

Diskriminasyon (?) sa unang araw sa ospital

DISKRIMINASYON (?) SA UNANG ARAW SA OSPITAL

Abril 3, 2025 ng umaga nang isinugod namin si misis sa ospital. Hindi na niya maigalaw ang kanyang kanang braso, kamay, hita, binti hanggang paa.

Dinala siya sa Emergency Room. Nagkaroon na pala siya ng stroke, ayon sa mga doktor na tumingin sa kanya. Kaya pala, nasa likod ng kanilang jacket ay nakasulat ang Stroke Team.

Nandito rin kami sa ospital na ito ng 49 na araw noong Oktubre hanggang Disyembre 2024 dahil sa nakitang blood clot sa kanyang bituka. Makakalabas lang kami, ayon sa head ng billing section, pag nabayaran na namin ng buo ang hospital bill, at sa professional fees ng mga doktor ay kung papayag sila. Tumagal kami ng ilang araw pa sa ospital dahil upang mapapirmahan sa 14 doktor niya ang promissory note na magbabayad kami ng professional fee sa Enero 15, 2025, na nagawa naman. P2.1M sa hospital bill, at P900,000 sa professional fee ng mga doktor. Na P3M kung susumahin.

Bandang ikalima o ikaanim ng gabi ng Abril 3, dumating ang taga-inhouse billing ng ospital. Naroon si Mr. M. na head ng billing at si Ms. MA na staff doon. Sinabi nilang walang bakanteng kwarto, tulad ng sinabi ng taga-ER. Subalit kasunod noon ay sinabi niyang dahil walang kwarto, maaari kaming umalis at kumuha ng kwarto sa ibang ospital. Lohikal naman ang sinabi niya, kung hindi kami naospital doon noon.

Sa isip ko lang naman, sa isip ko lang: Noon kasing 49 days namin noong 2024, na-redtag na kami ng dalawang beses sa ospital, at nakalabas lang kami thru promissory note noong Disyembre 10, 2024.

Kaya marahil, naiisip ng mga ito, ito na naman ang dalawang ito na walang kadala-dala. Maraming utang at hindi makabayad sa tamang oras.

Marahil iyan ang nasa isip nila kaya nasabi nilang lumipat kami ng ospital dahil walang kwartong available. Hindi ba diskriminasyon iyan, o wasto lang ang sinabi nila upang hindi kami mahirapan sa pagbabayad?

Hindi lang ako ang kausap, bagamat sa akin nakatingin. Naroon din ang ka-officemate ni misis, at si misis mismo habang nakahiga. Pagkaalis ng mga taga-billing, napag-usapan namin ni misis iyon. Tanong niya, lilipat ba tayo? Na di ko agad nasagot.

Kung gagamitin ang emergency na sasakyan ng ospital tungo sa isang ospital, ayon sa taga-ER, P18,000.

Lumabas muna ako at naiwan ang ka-officemate ni misis na si R upang magbantay dahil isa lang ang pwedeng bantay sa ER.

Maya-maya, tinawag ako ni R na may kakausap sa akin. Si Dr. O na dating doktor ni misis, bakit hindi pa raw kami mag-decide na magpa-admit, maghintay lang ng kwarto. Dahil doktor iyon ni misis, sumang-ayon agad ako, at pumirma ng admission.

Maya-maya, dumating na rin ang kuyang panganay ni misis. Bandang ikasampu ng gabi ng Abril 3, nadala na si misis sa NeuroCritical Care Unit ng ospital. Di kami pwedeng magbantay at dadalaw na lang sa visiting hours.

04.28.2025

Dalawang aklat na pumapaksa sa kalusugan

DALAWANG AKLAT NA PUMAPAKSA SA KALUSUGAN

Maikling sanaysay at tula ni Gregorio V. Bituin Jr.

Pagkagaling ko sa ospital kanina nang dinalaw ko si misis na nakaratay sa banig ng karamdaman, ako'y lumisan doon bandang tanghaliang tapat.

Mula sa ospital ay sumakay na ako ng dyip puntang Gateway sa Cubao. Naglakad hanggang makarating sa Book Sale sa gilid ng Fiesta Carnival. Pumasok ako doon at agad na bumungad sa akin ang aklat na "40 Days of Hope for Healthcare Heroes" ni Amy K. Sorrells, BSN, RN. Ang RN ay registered nurse.

Naintriga ako sa mga salitang "Healthcare Heroes" lalo na't nasa ospital si misis na pinangangalagaan ng mga doktor at nars.

Isa pang aklat ang nakatawag pansin sa akin dahil sa nakasulat na A. Molotkov Poems, at agad isinama ko sa binili dahil bilang makata, nais kong basahin ang mga tula ng di ko kilalang awtor. Pag-uwi ko na sa bahay, saka ko na napansin ang pamagat, "Future Symptoms". Batid kong ang salitang symptoms ay may kaugnayan sa health o kalusugan.

Sa blurb nga sa likod ng aklat na ito ay nakasulat: In this stirring collection of poetry, A. Molotkov considers a country on the brink of collapse, plagued by virus and violence, haunted by history, asking of himself - and us - "How do I move / with my love / caught in concrete... How do I sing with all / this past / in my lungs?" Muli, tinukoy sa blurb ang dalawang salita: virus at lungs, na tumutukoy sa kalusugan at paghinga ng tao.

Ang "40 Days of Hope for Healthcare Heroes", may sukat na 5" x 7", at naglalaman ng 176 pahina (12 ang naka-Roman numeral), ay nagkakahalaga ng P130 habang ang "Future Symptoms: A. Molotkov Poems", may sukat na 6" x 9", at naglalaman ng 118 pahina, ay nagkakahalaga naman ng P70. Kaya bale P200 silang dalawa.

Marahil nga'y di ko bibilhin ang dalawang libro kung malakas si misis at wala sa ospital. Subalit nahikayat akong bilhin dahil sa kanyang kalagayan, at dahil na rin sa paksa hinggil sa kalusugan. Batid kong marami akong matututunan sa mga aklat na ito.

Nais ko silang basahin dahil sa isa na namang yugto sa buhay naming mag-asawa ang bumalik uli kami sa ospital. At ang mga librong ito'y tila ba nagbibigay sa akin ng pag-asa. Lalo na't noong panahon ng pandemya, maraming bayaning frontliners na dapat saluduhan.

pumapaksa nga sa kalusugan

ang dalawa kong nabiling aklat

na tagos sa puso ko't isipan

na talagang makapagmumulat

noong panahon pa ng pandemya

ang naririto nga'y pinapaksa

nars at doktor, bayani talaga

kinatha pa'y sanaysay at tula

bumulaga nga agad sa akin

sa Book Sale yaong nasabing libro

kaya di nag-atubiling bilhin

dagdag kaalaman pang totoo

"40 Days of Hope for Healthcare Heroes"

at "Future Symptoms: A. Molotkov Poems"

tiyak na maraming makakatas

pag binasa ko sa libreng oras

04.06.2025